Ben
otizmi olan bir bireyim. Otizm beni yalnız olarak görmenize neden
olmasın. Otizm yalnızlık değil, yalnız bırakılma durumudur. Beni otizm
değil, insanların yaklaşımı yalnız bırakıyor. Seneler boyunca benim
yalnız kalmaktan hoşlandığım söylendi ama ben hoşlanmıyordum. Fakat bunu
nasıl anlatacağımı ve etrafımla nasıl iletişim kuracağımı bilmiyordum.
Aldığım eğitimlerde bana bunu hiç öğretmediler. Oysaki bana ilk
öğretilmesi gerekenler bunlardı. Öğretilmesi gereken en önemli şeyler; kendimi anlatabilmek, oyun oynayabilmek ve oyuna katılabilmekti.
Beni farklı yapan şey otizmim, otizmim olmasaydı benim özelliklerim çok sıradan olurdu.
Otizm yalnızlık ya da kader değildir. Otizm farklılıktır.
Otizm yeniden değerlendirilmelidir.
Otizm
beni evde, okulda veya derslerde yalnız bırakmıyor. Otizm yeni olmayan
ama gittikçe artan bir durum. Ben Otizmden dolayı iletişim kuramıyorum.
Ama etrafımdakileri anlamadığım anlamına gelmiyor. İnsanlar benimle
ilgili yorum yaptığında onları anlıyorum.
Otizm benim hayatım boyunca olacak. Ben bununla mücadele ediyorum.
Ya siz etrafımdakiler ,ne zaman mücadele etmeye başlayacaksınız?
Evde,
okulda, eğitimlerde hep mücadele ediyorum ve iyi davranmaya
çalışıyorum. Uygun davranmam için uyarılıyorum. Eğer ben toplumda
yaşamayacaksam bunları neden yapıyorum?
Önce sizler bizlere uygun davranın!
gerçekten yararlı bilgiler
YanıtlaSil"Otizm yeniden değerlendirilmelidir. "
YanıtlaSilçok doğru...